İşçi Enternasyonali Komitesi (CWI- Sosyalist Alternatif’in üye olduğu enternasyonal sosyalist örgüt) yakın zamanda Devrimci Sol (Izquierda Revolucionaria-IR) ve İspanya, Meksika ve Venezuela’daki seksiyonlarının üyeleriyle Barcelona’da enternasyonal yaz okulunu organize etti.
Yaz okulu esnasında düzenlenen, özel bir kongre ile delegeler iki enternasyonal sosyalist örgütün birleşmesine karar verdi. Bu metin, bu tarihsel birleşme belgesinin bir özetini içeriyor.
CWI ve IR neden birleşti?
Bu tarihi birleşmenin maddi temelleri, 2008’de başlayan ve bugün hala devam eden dünya kapitalist krizine ile bu krizin tetiklediği enternasyonal sınıf mücadelesindeki derin değişikliklere dayanıyor.
Böyle keskin değişimler ve alt-üst oluşlar zamanında fikirler, örgütler ve eğilimler test edildiğinden işçi hareketini ve devrimci solu kapsayacak şekilde solda; bölünme, birleşme ve yeni harmanlanmalar olarak sonuçlanan; değişikliklerde aynı şekilde ortaya çıkmaktadır.
Bizim birleşmemizin temeli, bu yeni dönemi kavrayışımızdaki ve buna uygun verdiğimiz yanıtlardaki; işçi sınıfı ve Marksizm için temel görevler ve yeni duruma nasıl müdahil olunacağı konusunda, müşterekliğimizde yatıyor.
Kapitalist kriz derin ve zorludur. Bu krizi çözmeye yönelik dünyadaki egemen sınıfın hiçbir girişimi, sistemin kaybolan dengesini yeniden yerine getiremedi veya bir çözüm olamadı. Tersine, yeni krizlere ve çatışmalara neden olmaktadır.
Yatırım krizi ve dünya ekonomisindeki kronik talep eksikliğiyle tanımlanan aşırı üretimden kaynaklı dünya ekonomik krizi, çözülmekten çok yeni bir kırılmaya daha yakındır.
“Parasal genişleme” adı altında dünya ekonomisine enjekte edilen trilyonlarca dolar, yatırımları veya talebi artırmada umulan sonucun yakınından bile geçmedi.
Büyük girdap
Birçok kapitalist yorumcunun umduğunun aksine dünyadaki ekonomik büyüme için yeni bir itici gücü temsil etmek şöyle dursun, krizin son evresinde Çin’in başını çektiği sözde gelişmekte olan ekonomiler dünya krizinin büyük girdabına içine çekildiler.
Zenginlik ve üretim araçlarındaki özel mülkiyet ile ulusal devletlerin, dünya ekonomisinin gelişmesinin önündeki temel engeller olduğunu yatırımların dünya genelindeki ani düşüşü açıkça gösteriyor.
Dünya ekonomik krizi hali hazırda bütün sınıfların; özellikle işçi sınıfı, genç ve ezilenlerin ruh halinde ve genel durumlarında derin değişimlere neden oldu.
Marksistler krizin başında, ekonomik krizin devrimler ve karşı devrimler dönemi başlatacağını ve genel eğilimin bu şekilde süreceğini belirmişlerdi. 2011’deki “Arap Baharı” sürecindeki devrimci ayaklanmalardan, kemer sıkma politikalarına karşı gelişen kitle hareketlerine ve ABD’deki kent merkezlerindeki Trump karşıtı sosyal ayaklanmalara, kitleler giderek artan bir şekilde tarih sahnesine damgalarını vurdu.
Bu durum politik bilinçte sola kayma, ayrıca aşırı sağın seçimlerde güç kazanması, reformist ve geleneksel burjuva partilerinin çökmesiyle birlikte toplumsal kutuplaşmayı beraberinde getirdi.
İspanya’daki Podemos, Fransa Insoumise(Jean Luc Melenchon tarafından yönetilen) gibi yeni sol partiler ve oluşumlar, ve Bernie Sanders and Jeremy Corby ‘nin etrafında oluşan kitlesel sol hareketlerin gelişmesi, karmaşık ve sonucu belirsiz de olsa, bu yeni sürecin güçlü ifadeleridir. Bu yeni sol oluşumlar ve hareketler kendilerini doğuran dönemin doğasını yansıtacak şekilde çelişkili ve dengesizdirler.
Bizim rolümüz bu süreçlerde enerjik bir şekilde müdahale ederken, aynı anda cesaretli ve açık bir şekilde sosyalist ve sınıf mücadelesine dayanan programımızı savunmaktır.
Biz kendi devrimsel örgütlerimizi inşa ederken, aynı zamanda bu yeni oluşumların kapitalizme devrimci bir alternatif sunabilecek kitlesel işçi sınıfı partilerine dönüşmelerine yardım etmeye çalışıyoruz.
Devrimci değişimler için fırsatlarla dolu yeni bir döneme girilmiştir. Hali hazırda, ABD ve İrlanda’daki CWI seksiyonları kitlesel işçi sınıfındaki mücadelelerinin önemli zaferlerine öncülük ettiler (İrlanda’daki suyun ücretlendirilmesi ve ABD’deki 15 Dollar asgari saat ücreti). Izquierda Revolucionaria üyelerinin liderliğindeki Sindicato de Estudiantes (Öğrenci Sendikası- SE), İspanyol devletinin uygulamaya koymaya çalıştığı “revalidas” (eğitimde gerici reformlar) karşıtı mücadeledeki zaferi; SE’nin kemer sıkma politikalarına karşı mücadeledeki konumunu güçlendirdi.
Zaferler
Bu zaferler, diğer Marksist örgütlerden farklı olarak, bizim kitlelerin içinde çalışma yapabilme ve belli durumlarda, gerçekleşen olaylarda üzerinde gerçekten etkili olabilme yeteneğimizi gösteriyor.
Bizim birleşmemiz dünya kapitalizmine bakış açımızdaki ve Marksistlerin üzerine düşen görevlerdeki anlayışımız üzerinde temellenmektedir. Ancak, bundan daha fazlası da gözükmektedir.
Omuz omuza yapılan mücadelelerden ve tartışmalardan edindiğimiz karşılıklı deneyimlerimiz, yalnızca fikir ve perspektiflerde değil aynı zamanda strateji, taktik, program ve yönelimlerimizde de anlaştığımızı gözler önüne sermektedir. Lenin’in dediği gibi, devrimci teori olmadan devrimci pratik olmaz. Ama aynı şekilde, pratiği olmayan fikirler ve teoriler kördür.
Devrimci enternasyonalimiz ve seksiyonlarımız, kitle çatışmalarına, sendikalara ve işçi sınıfının politik örgütlerine açıktan müdahil olma gibi bir yönelime sahip. Aynı zamanda, devrimci partinin politik ve örgütsel bağımsızlığı ilkesini açıktan savunuyoruz.
Taktiksel esnekliğin, istikrarlı bir politik ve programatik ilkesellik ile bileşimi, paylaştığımız politik temellerin ve yöntemlerin ayırt edici özelliğidir.
Ezilmenin bütün biçimlerine karşı, işçi sınıfının ve bütün ezilenlerin sosyalist bir dönüşüm etrafında bir araya getirilmesi için yapılan mücadelelerde en ön sıralarda yer almaya çabalıyoruz.
IR’deki yeni yoldaşlarımızla beraber CWI, bir dizi kilit ülkedeki işçi ve gençler arasında bulduğu gerçek tabanla enternasyonal bir Marksist güçtür.