1930’ların “New Deal”i, Keynes ve Kapitalist Krizler |Nikos ANASTASİADİS

Keynesçilik, bir teori olarak, 1970’lerin başına kadar ekonomiye egemen oldu. O zamana kadar, kapitalizmin döngüsel krizleri sorununa bir “çözüm” sunduğu varsayıldı. Aynı zamanda siyasi olarak, işçi talepleri ve mücadeleleriyle karşı karşıya kalan hükümetler, Keynesci “çözümleri” üzerindeki baskıyı hafifletmek için kullanıldı. Ancak Keynesçiliğin “çözümleri” de çok geçici oldu.

Keynesçilik ve Kapitalizmin Krizi |George Martin FELL BROWN ve Tony GONG

Süregiden kiriz genel olarak kapitalizmin ve özellikle de neoliberal kapitalizmin kısıtlanmamış serbest piyasasının başarısızlığını görünür kıldı. İşçi sınıfı için bu gerileme, sosyalist değişime duyulan ihtiyacı daha güçlü bir biçimde gösterdi. Yönetici sınıf içinse kriz, onları “serbest piyasa” ortodoksisiyle tamamen zıt bir biçimde ekonomiye müdahale etmeye zorlar. Bu, –genellikle “Keynesçi” olarak betimlenen- doğrudan çalışanların ceplerine para koyarak talebi destekleme önlemlerini içerir.